موضوعَ

فاروق بجاراڻي جا تحقيقي ليک لیبل والی اشاعتیں دکھا رہا ہے۔ سبھی اشاعتیں دکھائیں
فاروق بجاراڻي جا تحقيقي ليک لیبل والی اشاعتیں دکھا رہا ہے۔ سبھی اشاعتیں دکھائیں

ہفتہ، 29 اپریل، 2023

اُديپور جو مشھور تاريخي سٽي محل

اُديپور جو مشهور تاريخي سِٽي محل


ھيٺ ڏنل تصويرن ۾ ڀارتي صوبي راجستان جي شھر اُديپور ۾ واقع مشهور چار سؤ سال پراڻو محل ڏيکاريل آهي جيڪو رياست ميواڙ جي راجپوت راجائن جي رهائشگاهه ھوندو ھو. هن محل جي تعمير سال 1559ع ۾ رياست ميواڙ جي هڪ حڪمران مهارانا اُدي سنگھ اُنھيءَ شروع ڪرائي ھئي جڏھن هن پنهنجي رياست ميواڙ جو تختگاھ چتوڙ ڳڙهه کان منتقل ڪري هڪ نئين تعمير ڪرايل شھر ۾ آندو جنهن کي مهاراڻا اُدي سنگھ جي نالي پويان اُديپور سڏيو ويو. بعد ۾ مُختلف وقتن ۾ هن محل ۾ لڳاتار توسيع به ٿيندي رهي.
هي محل هڪ اُوچي ٽڪري مٿان ٺهيل آهي جتان ھيٺ اُديپور جو سڄو شھر نظر ايندو آهي. ھر سال لکين مُلڪي توڙي پرڏيهي سياح اُديپور جي هن تاريخي سِٽي محل کي ڏسڻ ايندا آھن...... هن محل جي ڪجھ حصي کي حڪومت پاران عجائب گهر ۾ تبديل ڪيو ويو آهي ، جڏهن ته اڃان تائين به محل جو هڪ وڏو حصو رياست ميواڙ جي مهاراجائن جي خاندان جي ذاتي استعمال هيٺ آهي.


اصل ۾ ميواڙ جي راجپوت رياست تقريبن ستين صدي عيسوي ۾ قائم ٿي هُئي جنهن جو بعد ۾ تختگاهه چتوڙ شھر ھوندو ھو جنهن ۾ چتوڙ ڳڙهه جو مشهور قلعو ھوندو ھو.....
سال 1303ع ۾ دھلي جي بادشاھ سلطان علاوالدين خلجي رياست ميواڙ جي تختگاهه يعني چتوڙڳڙهه جي قلعي جو محاصرو ڪري فتح ڪري ورتو. علاوالدين خلجي جي مرڻ جي ڪجھ سالن کانپوءِ 1326ع ۾ ميواڙ تي راجپوتن ٻيھر پنھنجي حڪومت قائم ڪري ورتي....... جڏهن 1526ع ۾ بابر ھندستان تي مغلن جي حڪومت قائم ڪئي هُئي ته اُنهيءَ جي ٻن سال بعد 1528ع ۾ بابر کي ھندستان مان ڪڍڻ لاءِ جنهن مشهور راجپوت راجا رانا سانگا هڪ وڏو لشڪر وٺي آگري تي ڪاھ ڪرڻ لاءِ وڌيو هو ته اهو رانا سانگا به هن ميواڙ رياست جو آزاد حڪمران هو.  
سال 1559ع ۾ رياست ميواڙ جي اُنهيءَ وقت جي حڪمران راڻا اُدي سنگھ دفاعي نگاهه کان رياست جو تختگاهه چتوڙ ڳڙهه کان ختم ڪري پنهنجي نالي پويان اڏايل هڪ نئين شھر اُديپور ۾ منتقل ڪيو. اُنهيءَ کانپوءِ لڳاتار تقريبن چار سؤ سالن تائين هي اُديپور جو شھر رياست ميواڙ جو تخت گاھ رهيو. 
مغل شهنشاهه اڪبر ميواڙ جي هن راڻا اُدي سنگھ کي مغل سلطنت جي ماتحتي ۾ اچڻ جو پيغام موڪليو پر راڻا اُدي سنگھ صاف انڪار ڪري ڇڏيو جنھن جي نتيجي ۾ 1567ع ۾ اڪبر ھڪ وڏو مغل لشڪر ميواڙ تي چڙهائي لاءِ موڪليو جنهن وڏي مزاحمت کانپوءِ چتوڙ ڳڙهه جو قلعو راڻا اُدي سنگھ کان کسي ورتو پر راڻا پوءِ به مغلن جي ماتحتي قبول نه ڪئي...... 


1576ع ۾ اڪبر جي مغل لشڪر راڻا اُدي سنگھ جي پُٽ راڻا پرتاب سنگھ کان اُديپور جو شھر به کسي ورتو پر پوءِ به راڻا پرتاب سنگھ مغلن خلاف مزاحمت جاري رکي. آخرڪار 1615ع ۾ سندس پُٽ راڻا امر سنگھ مغل شهنشاهه جهانگير سان معاهدو ڪري مغلن جي ماتحتي قبول ڪئي جنهن کانپوءِ جھانگير بادشاھ ميواڙ جي رياست واپس سندس خاندان حوالي ڪئي.... اورنگزيب عالمگير جي مرڻ کانپوءِ جڏهن مغلن جي گرفت ڪمزور ٿيڻ لڳي ته ٻئي پاسي وري پُونا جي مرهٽن جي پيشوا جي طاقت سڄي ھندستان ۾ وڌڻ لڳي جنھن جي نتيجي ۾ مرهٽن جي مشھور پيشوا باجي رائو جڏهن سڀني راجپوتن کي تلوار جي زور تي پونا جي پيشوا جي مرهٽا سلطنت جي ماتحت ڪيو ته 1734ع ۾ رياست ميواڙ جي اُديپور جي راجپوت حڪمرانن به مجبورن مرهٽن جي پيشوا باجي رائو جي ماتحتي قبول ڪندي اندروني مسئلن ۾ خود مختياري جي عيوض کيس رياست جي پيدائش جو چوٿون حصو ھر سال پونا جي مرهٽن جي پيشوا کي ڏيڻ جو معاهدو ڪيو جنهن کي مرهٽن جي مشھور " چوٿ " يعني چوٿون حصو سڏيو ويندو هو........ سال 1818ع ۾ چوٿين اينگلو مراٺا جنگ کانپوءِ جڏهن انگريزن مرهٽن جي عاليشان سلطنت جو مڪمل خاتمو ڪيو ته ٻين راجپوت رياستن وانگي هن رياست ميواڙ جي راجپوت حڪمرانن به انگريزن جي ماتحتي قبول ڪندي سندن حفاظتي تحويل ۾ اَچي ويا جيڪا 1947ع تائين قائم رهي.. ھتي اهو به ٻڌائيندو هلان ته جڏهن 1818ع ۾ هي رياست ميواڙ انگريزن جي حفاظت ۾ آئي ھئي ته انگريزن ڪرنل جيمز ٽاڊ کي رياست ميواڙ تي پنهنجو پوليٽڪل ايجنٽ ڪري موڪليو هو جيڪو 1822ع تائين اُنهيءَ عهدي تي رهيو جنھن دؤران هن راجستان جي جاگرافي توڙي راجپوتن جي تاريخ تي ڪافي تحقيقي ڪم ڪري ڪتاب به لکيا هئا........  


1947ع کانپوءِ جڏهن انڊيا مان راجائن جون سڀ رياستون ختم ڪري اُنھن کي صوبن ۾ ضم ڪيو ويو ته هن رياست ميواڙ کي به ختم ڪري کيس نئين صوبي راجستان ۾ شامل ڪري مختلف ضلعن ۾ تقسيم ڪيو ويو. هن وقت رياست ميواڙ جو علائقو راجستان جي ضلعن اُديپور ، چتوڙڳڙهه ، پرتاب ڳڙھ ، ڀلوڙا ، راجسمند وغيرہ ۾ تقسيم ٿيل آهي.


اُديپور شھر کي راجستان صوبي جي هڪ ضلعي جي حيثيت حاصل آهي. اُديپور شھر جي آدمشماري تقريبن ساڍا ڇھ لک آهي جن مان 73سيڪڙو هندو ، 15 سيڪڙو مسلم ، 10 سيڪڙو جين ڌرم جا ماڻهو آھن. هتان جي اڪثر ماڻھن جي ٻولي ميواڙي آهي. 
اُديپور جو هي تاريخي شھر سنڌ جي ضلعي ٿرپارڪر جي شھر ننگرپارڪر کان تقريبن 300 ڪلوميٽر پري سِڌو اوڀر طرف واقع آھي. 

فاروق بجاراڻي
ڳوٺ حاجي وزير خان بجاراڻي
تعلقه تنگواڻي ، ضلع ڪشمور.

منگل، 10 جنوری، 2023

ڪشمور ۽ جيڪب آباد جي تاريخي حيثيت




سال 1876 ...... جڏهن موجوده ڪشمور ضلعي جي سڀ کان وڏي ضلعي هيڊ ڪوارٽر شھر ڪنڌڪوٽ کان ڪشمور، ٺل ، مير پور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر وڏا هوندا هئا......

سال 1876 جي سنڌ گزيٽيئر مطابق سال 1872 ۾ ٿيندڙ پهرين آدمشماري ۾ اَپر سنڌ فرنٽيئر ڊسٽرڪٽ يعني
 جيڪب آباد ضلعي جي آدمشماري تقريبن 95 ھزار هُئي.


سال 1876 جي سنڌ گزيٽيئر مطابق اُنهيءَ وقت اَپر سنڌ فرنٽيئر ڊسٽرڪٽ يعني جيڪب آباد ضلعي ۾ ٽوٽل ٽي تعلقا هُئا يعني تعلقو جيڪب آباد ، تعلقو ٺل ، تعلقو ڪشمور...... 
تعلقو شهداد ڪوٽ بعد ۾ سال 1883 ۾ شڪارپور ضلعي کان الڳ ڪري جيڪب آباد ضلعي ۾ شامل ڪيو ويو جيڪو سال 1931 تائين جيڪب آباد ضلعي جو حصو رهيو. بعد ۾ شهداڪوٽ تعلقو جيڪب آباد ضلعي کان الڳ ڪري لاڙڪاڻي ضلعي ۾ شامل ڪيو ويو هو. 

سال 1876 تائين ڪنڌڪوٽ کي تعلقي جو درجو ڪو نه هو جنهن کي بعد تعلقو ڪيو ويو. اُنھيءَ کان اڳ ۾ ڪنڌڪوٽ کي ڪشمور تعلقي جي صرف هڪ تپي جي حيثيت حاصل هئي. اُنھيءَ وقت جي ڪشمور تعلقي ۾ ٽوٽل چار تپا يعني ڪشمور ، ڪنڌڪوٽ ، بڊاڻي ، ڪُمبڙي ھوندا هئا ، جڏهن ته اُنھيءَ وقت جي ٺل تعلقي ۾ ٽوٽل پنج تپا يعني ٺل ،
 مير پور ٻرڙو ، مبارڪپور ، غوثپور ، شيرڳڙهه هوندا هئا جنهن جو مطلب اهو ٿيو ته ڪنڌڪوٽ تعلقي ٺهڻ کان اڳ ۾ ڪنڌڪوٽ شهر ، رسالدار ، جعفر آباد رند جا علائقا ڪشمور تعلقي ۾ شامِل هُئا ، جڏهن ته تنگواڻي ، غوثپور ، ڪرمپور ، شيرڳڙهه جا علائقا وري ٺل تعلقي ۾ شامل ھئا. جڏهن ڪنڌڪوٽ کي تعلقي جو درجو ڏنو ويو ته اُنهيءَ نئين تعلقي ۾ ڪشمور ، ٺل تعلقن جي ڪجھ علائقن کي گڏائي چار سرڪل يعني ڪنڌڪوٽ ، تنگواڻي ، غوثپور ، لاشاري تي مشتمل نئون تعلقو ڪنڌڪوٽ ٺاهيو ويو.


سال 1872 جي آدمشماري مطابق ڪشمور ، ٺل ، ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر آدمشماري ۾ ڪنڌڪوٽ شهر کان وڏا هُئا. 
سال 1911 جي آدمشماري مطابق جيڪب آباد شهر جي ٽوٽل آدمشماري تقريبن 11 ھزار هُئي جنھن مان 3 ھزار صرف جيڪب آباد جي فوجي ڇانوڻي جي آدمشماري هُئي. سال 1914 ۾ جيڪب آباد جي فوجي ڇانوڻي کي انگريز سرڪار مڪمل ختم ڪري اُنهيءَ کي هميشہ لاءِ ڪوئٽه جي فوجي ڇانوڻي ۾ منتقل ڪري ڇڏيو هو. جيڪب آباد شهر جي اُنهيءَ فوجي ڇانوڻي واري ھنڌ تي ئي ھاڻي شهر جو فيملي لائين وارو علائقو واقع آھي جيڪو اصل ۾ انگريز فوج جي آفيسرن سپاهين جي خاندانن جي رهائش لاءِ اڏيو ويو هو جنهنڪري اُنهيءَ کي فيملي لائين سڏيو ويندو ھو. فيملي لائين يعني جيڪب آباد ۾ انگريز فوج جي ڇانوڻي وارو اُهو پراڻو علائقو اڄ تائين به روينیو کاتي جي ريڪارڊ ۾ ديهه ڇانوڻي ۾ آهي جنھن ۾ شهباز ايئر بيس وارو علائقو به ديهه ڇانوڻي ۾ اچي وڃي ٿو. جيڪڏهن توھان غور ڪندا ته جيڪب آباد شهر جي انھيءَ قديم حصي فيملي لائين جون گھٽيون روڊ اڄ به هڪ خاص ترتيب پلاننگ سان اڏيل محسوس ٿيندا جيئن ميرپور خاص ضلعي ۾ اُنهيءَ وقت جي سنڌ جي ھڪ انگريز ڪمشنر سر ايون جيمس جي نالي تي اڏيل جيمس آباد شهر جون گھٽيون روڊ هڪ خاص پلاننگ سان ٺھيل محسوس ٿيندا آھن. جيمس آباد شهر جو هاڻي سرڪاري نالو ڪوٽ غلام محمد آهي.


سال 1911 جي آدمشماري مطابق ٺل شهر جي آدمشماري تقريبن 1800 ، ڪنڌڪوٽ شهر جي آدمشماري تقريبن 1400 ، ڪشمور شهر جي آدمشماري تقريبن 1000 ھزار ماڻھن تي مشتمل ھئي. جنھن جو مطلب اهو ٿيو ته سال 1911 تائين به ٺل جو شھر ڪنڌڪوٽ شهر کان وڏو هو.

 اُنھيءَ وﻗﺖ جي ننڍڙي ڪنڌڪوٽ شھر جي چوڌاري ڪافي ڪلوميٽرن تائين بلوچن جي بڙدي قبيلي جي سُهرياڻي سردارن جون ھزارين ايڪڙ زمينون جاگيرون پکڙيل هونديون هُيون. ڪنڌڪوٽ جي اُنهيءَ ننڍڙي شھر جي ڀر سان ڏکڻ طرف ۾ گلشير خان سُهرياڻي جو ڳوٺ ھوندو ھو جيڪو بعد ۾ سڄو ڪنڌڪوٽ شهر جي اندر اچي ويو جنهن جي آسپاس واري علائقي کي اُنھيءَ گلشير خان سهرياڻي جي نالي پويان ھاڻي شهر جو مشهور گلشير محلو سڏيو ويندو آھي. وري شهر جي اتر اوڀر طرف ڀر سان مرزا خان سهرياڻي جو ڳوٺ هو جيڪو پڻ سڄو شهر جي اندر اچي ويو جنهن جي آسپاس واري علائقي کي ھاڻي اُنهيءَ مرزا خان سُهرياﮢﻲ جي نالي پويان شهر جو مشھور مرزاپور محلو سڏيو ويندو آھي. ھتي توھان کي اهو به ٻُڌائيندو هلان ته تاريخي طور تي بڙدي قبيلي جي سُهرياڻي سردار جي راڄ ۾ بڙدين جون پنج ذاتيون يعني سهرياڻي ، محمداڻي ، بنگوار ، تيغاڻي ، سبزوئي شامل ھونديون هُيون . اهو ئي سبب آهي جو اڄ تائين به ڪنڌڪوٽ شھر جي چوڌاري آسپاس جي علائقن ۾ توھان کي گھڻي ڀاڱي سُهرياڻي ، محمداڻي ، سبزوئي ، بنگوار ذاتين جا ڳوٺ نظر اِيندا.

انگريز دؤر ۾ پهرين تعلقي ، وري سال 2004 ۾ جيڪب آباد ضلعي کي ٻن حصن ۾ ورهائي نئين قائم ٿيندڙ ضلعي ڪشمور جو ضلعي هيڊ ڪوارٽر جو درجو ملڻ بعد ڪنڌڪوٽ شهر آھستي آهستي ايترو وڌندو ويو جو ھاڻي ڪشمور ، ٺل جا شهر ڪنڌڪوٽ شهر جي تقريبن اڌ جيترا آھن ڇاڪاڻ ته تازو سال 2017 جي آدمشماريءَ مطابق ڪنڌڪوٽ شهر جي آدمشماري تقريبن ھڪ لک ، ڪشمور شھر جي تقريبن 56 ھزار ، جڏهن ته ٺل شهر جي آدمشماري تقريبن 70 ھزار آهي. جڏهن تہ سال 1876 ۾ ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر جيڪِي اُنھيءَ وقت ڪنڌڪوٽ کان وڏا هوندا هئا پر هاڻي اُهي شهر مشڪل سان ڪنڌڪوٽ شهر جي ڏهين حصي جيترا هوندا.


سو دوستو! ڇا اڄ هڪ عام ماڻهو اِها زميني حقيقت مڃيندو ته اڄ کان ڏيڍ سؤ سال اڳ اڄوڪي ڪنڌڪوٽ جهڙي هيڏي وڏي تقريبن اڍائي ھزار جريب ايراضي تي پکڙيل شهر کان ڪشمور يا ٺل ته پري جي ڳالھ پر ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو به وڏا شھر هُئا.......؟؟؟ 

نوٽ: هيٺ ڏنل تصويرون مٿي ذڪر ڪيل مُختلف شھرن جون سٽيلائٽ تصويرون زمين جي سطح کان تقريبن 12 ڪلوميٽر مٿان کان ورتل آهن جن جي ڀيٽ ڪري اُنھن شھرن جي پکيڙ جو تقابلي جائزو آساني سان ﻭﭠﻲ سگهجي ٿو. 

فاروق بجاراڻي
ڳوٺ حاجي وزير خان بجاراڻي
تعلقه تنگواڻي ، ضلع ڪشمور.

ڪشمور ۽ جيڪب آباد جي تاريخي حيثيت




سال 1876 ...... جڏهن موجوده ڪشمور ضلعي جي سڀ کان وڏي ضلعي هيڊ ڪوارٽر شھر ڪنڌڪوٽ کان ڪشمور، ٺل ، مير پور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر وڏا هوندا هئا......

سال 1876 جي سنڌ گزيٽيئر مطابق سال 1872 ۾ ٿيندڙ پهرين آدمشماري ۾ اَپر سنڌ فرنٽيئر ڊسٽرڪٽ يعني
 جيڪب آباد ضلعي جي آدمشماري تقريبن 95 ھزار هُئي.

سال 1876 جي سنڌ گزيٽيئر مطابق اُنهيءَ وقت اَپر سنڌ فرنٽيئر ڊسٽرڪٽ يعني جيڪب آباد ضلعي ۾ ٽوٽل ٽي تعلقا هُئا يعني تعلقو جيڪب آباد ، تعلقو ٺل ، تعلقو ڪشمور...... 
تعلقو شهداد ڪوٽ بعد ۾ سال 1883 ۾ شڪارپور ضلعي کان الڳ ڪري جيڪب آباد ضلعي ۾ شامل ڪيو ويو جيڪو سال 1931 تائين جيڪب آباد ضلعي جو حصو رهيو. بعد ۾ شهداڪوٽ تعلقو جيڪب آباد ضلعي کان الڳ ڪري لاڙڪاڻي ضلعي ۾ شامل ڪيو ويو هو. 

سال 1876 تائين ڪنڌڪوٽ کي تعلقي جو درجو ڪو نه هو جنهن کي بعد تعلقو ڪيو ويو. اُنھيءَ کان اڳ ۾ ڪنڌڪوٽ کي ڪشمور تعلقي جي صرف هڪ تپي جي حيثيت حاصل هئي. اُنھيءَ وقت جي ڪشمور تعلقي ۾ ٽوٽل چار تپا يعني ڪشمور ، ڪنڌڪوٽ ، بڊاڻي ، ڪُمبڙي ھوندا هئا ، جڏهن ته اُنھيءَ وقت جي ٺل تعلقي ۾ ٽوٽل پنج تپا يعني ٺل ،
 مير پور ٻرڙو ، مبارڪپور ، غوثپور ، شيرڳڙهه هوندا هئا جنهن جو مطلب اهو ٿيو ته ڪنڌڪوٽ تعلقي ٺهڻ کان اڳ ۾ ڪنڌڪوٽ شهر ، رسالدار ، جعفر آباد رند جا علائقا ڪشمور تعلقي ۾ شامِل هُئا ، جڏهن ته تنگواڻي ، غوثپور ، ڪرمپور ، شيرڳڙهه جا علائقا وري ٺل تعلقي ۾ شامل ھئا. جڏهن ڪنڌڪوٽ کي تعلقي جو درجو ڏنو ويو ته اُنهيءَ نئين تعلقي ۾ ڪشمور ، ٺل تعلقن جي ڪجھ علائقن کي گڏائي چار سرڪل يعني ڪنڌڪوٽ ، تنگواڻي ، غوثپور ، لاشاري تي مشتمل نئون تعلقو ڪنڌڪوٽ ٺاهيو ويو.

سال 1872 جي آدمشماري مطابق ڪشمور ، ٺل ، ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر آدمشماري ۾ ڪنڌڪوٽ شهر کان وڏا هُئا. 
سال 1911 جي آدمشماري مطابق جيڪب آباد شهر جي ٽوٽل آدمشماري تقريبن 11 ھزار هُئي جنھن مان 3 ھزار صرف جيڪب آباد جي فوجي ڇانوڻي جي آدمشماري هُئي. سال 1914 ۾ جيڪب آباد جي فوجي ڇانوڻي کي انگريز سرڪار مڪمل ختم ڪري اُنهيءَ کي هميشہ لاءِ ڪوئٽه جي فوجي ڇانوڻي ۾ منتقل ڪري ڇڏيو هو. جيڪب آباد شهر جي اُنهيءَ فوجي ڇانوڻي واري ھنڌ تي ئي ھاڻي شهر جو فيملي لائين وارو علائقو واقع آھي جيڪو اصل ۾ انگريز فوج جي آفيسرن سپاهين جي خاندانن جي رهائش لاءِ اڏيو ويو هو جنهنڪري اُنهيءَ کي فيملي لائين سڏيو ويندو ھو. فيملي لائين يعني جيڪب آباد ۾ انگريز فوج جي ڇانوڻي وارو اُهو پراڻو علائقو اڄ تائين به روينیو کاتي جي ريڪارڊ ۾ ديهه ڇانوڻي ۾ آهي جنھن ۾ شهباز ايئر بيس وارو علائقو به ديهه ڇانوڻي ۾ اچي وڃي ٿو. جيڪڏهن توھان غور ڪندا ته جيڪب آباد شهر جي انھيءَ قديم حصي فيملي لائين جون گھٽيون روڊ اڄ به هڪ خاص ترتيب پلاننگ سان اڏيل محسوس ٿيندا جيئن ميرپور خاص ضلعي ۾ اُنهيءَ وقت جي سنڌ جي ھڪ انگريز ڪمشنر سر ايون جيمس جي نالي تي اڏيل جيمس آباد شهر جون گھٽيون روڊ هڪ خاص پلاننگ سان ٺھيل محسوس ٿيندا آھن. جيمس آباد شهر جو هاڻي سرڪاري نالو ڪوٽ غلام محمد آهي.

سال 1911 جي آدمشماري مطابق ٺل شهر جي آدمشماري تقريبن 1800 ، ڪنڌڪوٽ شهر جي آدمشماري تقريبن 1400 ، ڪشمور شهر جي آدمشماري تقريبن 1000 ھزار ماڻھن تي مشتمل ھئي. جنھن جو مطلب اهو ٿيو ته سال 1911 تائين به ٺل جو شھر ڪنڌڪوٽ شهر کان وڏو هو.

 اُنھيءَ وﻗﺖ جي ننڍڙي ڪنڌڪوٽ شھر جي چوڌاري ڪافي ڪلوميٽرن تائين بلوچن جي بڙدي قبيلي جي سُهرياڻي سردارن جون ھزارين ايڪڙ زمينون جاگيرون پکڙيل هونديون هُيون. ڪنڌڪوٽ جي اُنهيءَ ننڍڙي شھر جي ڀر سان ڏکڻ طرف ۾ گلشير خان سُهرياڻي جو ڳوٺ ھوندو ھو جيڪو بعد ۾ سڄو ڪنڌڪوٽ شهر جي اندر اچي ويو جنهن جي آسپاس واري علائقي کي اُنھيءَ گلشير خان سهرياڻي جي نالي پويان ھاڻي شهر جو مشهور گلشير محلو سڏيو ويندو آھي. وري شهر جي اتر اوڀر طرف ڀر سان مرزا خان سهرياڻي جو ڳوٺ هو جيڪو پڻ سڄو شهر جي اندر اچي ويو جنهن جي آسپاس واري علائقي کي ھاڻي اُنهيءَ مرزا خان سُهرياﮢﻲ جي نالي پويان شهر جو مشھور مرزاپور محلو سڏيو ويندو آھي. ھتي توھان کي اهو به ٻُڌائيندو هلان ته تاريخي طور تي بڙدي قبيلي جي سُهرياڻي سردار جي راڄ ۾ بڙدين جون پنج ذاتيون يعني سهرياڻي ، محمداڻي ، بنگوار ، تيغاڻي ، سبزوئي شامل ھونديون هُيون . اهو ئي سبب آهي جو اڄ تائين به ڪنڌڪوٽ شھر جي چوڌاري آسپاس جي علائقن ۾ توھان کي گھڻي ڀاڱي سُهرياڻي ، محمداڻي ، سبزوئي ، بنگوار ذاتين جا ڳوٺ نظر اِيندا.

انگريز دؤر ۾ پهرين تعلقي ، وري سال 2004 ۾ جيڪب آباد ضلعي کي ٻن حصن ۾ ورهائي نئين قائم ٿيندڙ ضلعي ڪشمور جو ضلعي هيڊ ڪوارٽر جو درجو ملڻ بعد ڪنڌڪوٽ شهر آھستي آهستي ايترو وڌندو ويو جو ھاڻي ڪشمور ، ٺل جا شهر ڪنڌڪوٽ شهر جي تقريبن اڌ جيترا آھن ڇاڪاڻ ته تازو سال 2017 جي آدمشماريءَ مطابق ڪنڌڪوٽ شهر جي آدمشماري تقريبن ھڪ لک ، ڪشمور شھر جي تقريبن 56 ھزار ، جڏهن ته ٺل شهر جي آدمشماري تقريبن 70 ھزار آهي. جڏهن تہ سال 1876 ۾ ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو جا شهر جيڪِي اُنھيءَ وقت ڪنڌڪوٽ کان وڏا هوندا هئا پر هاڻي اُهي شهر مشڪل سان ڪنڌڪوٽ شهر جي ڏهين حصي جيترا هوندا.

سو دوستو! ڇا اڄ هڪ عام ماڻهو اِها زميني حقيقت مڃيندو ته اڄ کان ڏيڍ سؤ سال اڳ اڄوڪي ڪنڌڪوٽ جهڙي هيڏي وڏي تقريبن اڍائي ھزار جريب ايراضي تي پکڙيل شهر کان ڪشمور يا ٺل ته پري جي ڳالھ پر ميرپور ٻرڙو ، ڳڙهي خيرو به وڏا شھر هُئا.......؟؟؟ 

نوٽ: هيٺ ڏنل تصويرون مٿي ذڪر ڪيل مُختلف شھرن جون سٽيلائٽ تصويرون زمين جي سطح کان تقريبن 12 ڪلوميٽر مٿان کان ورتل آهن جن جي ڀيٽ ڪري اُنھن شھرن جي پکيڙ جو تقابلي جائزو آساني سان ﻭﭠﻲ سگهجي ٿو. 

فاروق بجاراڻي
ڳوٺ حاجي وزير خان بجاراڻي
تعلقه تنگواڻي ، ضلع ڪشمور.