(سرگزشت ڪابل ص 98/99)
سيد احمد شھيد پير سائين صبغت الله شاهه اول کي چيو ته توھان جھاد لاءِ پنھنجي مريدن جي ھڪ جماعت تيار ڪيو، انھن ۾ جذبه جھاد کي فروغ ڏيو، جڏھن اسان ڪابل جي بادشاھ دوست محمد کي وٺي پشاور تي حملو ڪنداسين ته توھان سنڌ مان پنھنجي جماعت سميت جھاد شروع ڪجو.
جيڪڏھن تقدير الاھي ساٿ ڏنو اسان جھاد ڪندي شھيد ٿي وڃون ته توھان مسلمانن جا امام آھيو.
حر جماعت جو بنياد
ان کانپوءِ پير صاحب حرن جي جماعت تيار ڪئي ۽ انھن ۾ جھاد جو جذبو پيدا ڪيو.
جڏھن سيد احمد بريلوي جي جماعت ڪابل وڃڻ لاءِ پير صاحب کان اجازت وٺڻ لڳي ته پير سائين پاڳاري فرمايو ته مجاھدن جي عورتن کي اسان وٽ رھڻ ڏيو، اھڙي طرح سيد احمد بريلوي پنھنجي ھڪ گھرواري ۽ ٻين مجاھدين پنھنجون گھر واريون درگاھ ۾ ڇڏيون.
پير سائين سيد صبغت الله شاهه اول پنھنجي ننڍي ڀاءُ پير محمد ياسين رحمة الله عليه کي حڪم ڪيو مجاھدين جي اولاد جي خدمت ڪندو رھي.
(سرگزشت ڪابل ص 100)
جذبه جھادِ حريت ورثه بورثه منتقل ٿيندو آھي.
جڏھن سيد احمد بريلوي ۽ شاھ اسماعيل شھيد بالاڪوٽ ۾ جام شھادت نوش ڪيو ته پير سائين سيد صبغت الله شاهه اول انھن اھل و عيال کي گھر تائين پھچايو ۽ ان کانپوءِ جھاد جي تياري شروع ڪري ڏني، پر جھاد جي تياري ڪندي پاڻ وفات ڪري ويا، جنھن کانپوءِ انھن جو وڏو فرزند سيد علي گوھر شاھ کي گادي نشين بڻايو ويو، پر ان وقت تائين انگريزن سنڌ تي قبضو ڪري ورتو ھيو، انھن به انگريزن کي سنڌ مان ڪڍڻ جي ڪوشش ڪئي پر ڪاميابي حاصل نه ٿي، ناڪاميءَ جو سبب اھو ھيو ته سيد علي گوھر شاھ رحمة الله عليه پاڻ سان گڏ مير علي مراد (والي رياست خيرپور ميرس) کي شريڪ ڪيو ھيو ۽ ھي معاھدو ھيو ته مير علي مراد جي رياست سنڌ فتح ڪرڻ کانپوءِ به باقي رکيو ويندو، باقي سنڌ ۽ بلوچستان تي پير صاحب جي حڪومت ھوندي.
پر اھو عھدنامو مير علي مراد ڪراچي وڃي انگريز نيپر (Napier) کي ڏيکاريو.
ھي واقعو مشھور آھي.
(سرگزشت ڪابل ص 100/101)
برطانوي سامراج کي ڀڄائڻ لاءِ خليفۂ ترڪي سان خط و ڪتابت
سيد علي گوھر شاھ کانپوءِ انهن جو وڏو فرزند سيد حزب اللہ شاھ سخي گادي نشين بڻيو ۽ ھي به ڪجھ نه ڪجھ انگريزن جي مخالفت ڪندو رھيو (سائين جو وڏو ڪارنامو ھي آھي ته برطانوي سامراج جي حڪومت کي ختم ڪرڻ لاءِ سلطان عبدالحميد خليفۂ ترڪي سان خط و ڪتابت ۽ ان سان تعاون جو سلسلو قائم ڪيو.)
ان کانپوءِ سائين جو فرزند سيد علي گوھر شاھ مسند نشين ٿيو پر ھي بيمار رھندو ھيو جنھن سبب ٿورڙي وقت کانپوءِ وفات ڪري ويو.
ان کانپوءِ سندس وڏو ڀاءُ سيد پير علي مردان شاهه مسند نشين ٿيو، ان جي مسند نشيني جي ڏينهن ۾ ننڍن وڏن جيڪي سندس مريد ھيا انھن انگريزن جي حڪومت خلاف بغاوت ڪئي.
برصغير جي عظيم الشان حر گوريلا تحريڪ
پير علي مردان شاهه جي وفات کانپوءِ سيد صبغت الله شاهه ثاني مسند نشين ٿيو، جنھن جا خيالات پنھنجي ڏاڏا سائين سيد صبغت الله شاهه اول سان ملندڙ جلندڙ ھيا.
اھڙيءَ طرح 1939ع ۾ انھن به جھاد لاءِ ڪوشش ڪئي ۽ حر جماعت انگريزن سان وڙھي پئي، انگريزن پير سائين پاڳاري کي گرفتار ڪري شھيد ڪري ڇڏيو ۽ حر مجاھدن کي قيد ڪيو ۽ انگريزن وڏي واڪي اعلان ڪيو ته اسان سيد احمد بريلوي جي ھڪ جماعت صادق پوري کي ختم ڪري ڇڏيو.
انھن جي ٻي جماعت جيڪا سنڌ ۾ موجود ھئي، جنھن کي سيد صبغت الله شاهه اول تيار ڪيو ھيو، انھن کي به انگريزن ختم ڪري ڇڏيو.
پر ڪنھن شاعر چيو آهي ته
ہرگز نمیزد آنکہ دلش زندہ شد بعشق
ثبت است بر جریدہ عالم دوام ما
ترجمو:- اھو شخص ڪڏھن به ناھي مرندو جنھن جي دل (اللہ جي) عشق سان زندھ ھجي، ان جھان جي تختي تي اسان جي بقا نقش ٿيل آهي.
(سرگزشت ڪابل ص ۱۰۱)
